Pierwsza część przeglądu interpretacji podatkowych z czerwca 2018 r. rozstrzyga m.in. takie kwestie jak:
- czy z wyłączenia z podstawy podatku korzystają należności za podróże służbowe odbywane w ramach zagranicznego oddelegowania?
- czy naliczać podatek od zapewnianych pracownikom posiłków w formie otwartego bufetu dostępnego dla wszystkich zatrudnionych?
- czy i jak opodatkować nagrody w konkursach organizowanych dla pracowników?
- jakie skutki w zakresie PIT ma skorygowanie rozliczeń z ZUS i opłacenie zaległych składek?
- jak prawidłowo zastosować zwolnienie podatkowe wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT?
Zestawienie interpretacji (aby przejść do konkretnego zagadnienia wystarczy kliknąć w jeden z poniższych odnośników):
Czy i jak opodatkować nagrody w konkursach organizowanych dla pracowników?
Jakie skutki w zakresie PIT ma skorygowanie rozliczeń z ZUS i opłacenie zaległych składek?
Jak prawidłowo zastosować zwolnienie podatkowe wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT?
Czy i jak opodatkować nagrody w konkursach organizowanych dla pracowników?
Data wydania interpretacji: 14-06-2018
Sygnatura: 0112-KDIL3-1.4011.232.2018.1.AMN
„(…) Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest jedną ze spółek w Grupie. W celu zwiększenia motywacji pracowników, a co za tym idzie intensyfikacji sprzedaży oraz poprawy wyników finansowych, Wnioskodawca zamierza przeprowadzać w przyszłości określone działania wspierające sprzedaż, przybierające formę konkursów. Zgodnie z Regulaminem, uczestnikiem Konkursu będzie mogła być każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę w spółce z Grupy, w tym w Spółce, z wyłączeniem członków komisji konkursowej czuwającej nad prawidłowością przebiegu danego Konkursu. Wnioskodawca jako organizator każdego z Konkursów będzie jednocześnie podmiotem ponoszącym finalnie koszt nagród wydawanych laureatom Konkursów (koszt tych nagród nie będzie przenoszony przez Wnioskodawcę na spółki z Grupy, których pracownikiem jest laureat konkursu). Dla celów niniejszego wniosku Wnioskodawca wnosi o przyjęcie założenia, iż wszystkie Konkursy organizowane w przyszłości przez Wnioskodawcę będą spełniały warunki do uznania ich za konkursy. Wydarzenie konkursowe będzie spełniało definicję konkursu w jego potocznym rozumieniu, tj. będzie to przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, etc. dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp.
Konkurs będzie sporządzany na podstawie regulaminu Konkursu, będzie ogłaszany wśród uczestników, zostaną określone zasady rywalizacji oraz wyłonienia zwycięzców. Wynik konkursu będzie miał ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji. Jednocześnie Wnioskodawca prosi o przyjęcie założenia, iż w odniesieniu do nagród wydawanych laureatom ww. Konkursów, nie znajdzie zastosowanie zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęć „konkurs” oraz „nagroda”, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowej wersji słownika języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) konkurs to: impreza, przedsięwzięcie dające możność wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., postępowanie mające na celu wybranie najlepszego kandydata na jakieś stanowisko.
Z definicji tych wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy uznać, że w przedsięwzięciu, które planuje zorganizować Wnioskodawca wystąpią elementy niezbędne do uznania go za konkurs.
Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że wygrana w konkursie stanowi przychód u zwycięzcy.
W kwestii przyporządkowania tego przychodu do odpowiedniego źródła przychodów wskazać należy, że skoro Konkurs, o którym mowa we wniosku, będzie skierowany zarówno do pracowników Spółki (Wnioskodawcy) oraz do osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w innych spółkach z Grupy, to nagrody uzyskane przez wszystkich laureatów tego przedsięwzięcia stanowić będą przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z „innych źródeł”.
W konsekwencji przychód z tytułu uzyskanych przez wszystkich uczestników Konkursu nagród będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl tego przepisu, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.
Jak stanowi art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.
Stosownie do treści art. 41 ust. 7 cytowanej ustawy jeżeli przedmiotem:
- wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2,
- świadczeń, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 i 4b,
- świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18
‒ nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.
Stosownie do treści art. 42 ust. 1 powołanej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).
Reasumując, nagrody w Konkursach organizowanych przez Spółkę, wydawane pracownikom spółek z Grupy (Uczestnikom) będą podlegały opodatkowaniu zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wnioskodawca jako płatnik obowiązany będzie do odprowadzenia podatku na konto właściwego urzędu skarbowego i sporządzenia deklaracji PIT-8AR, ujmując w niej kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego (…)”.
Jakie skutki w zakresie PIT ma skorygowanie rozliczeń z ZUS i opłacenie zaległych składek?
Data wydania interpretacji: 14-06-2018
Sygnatura: 0114-KDIP3-1.4011.104.2018.4.ES
„(…) Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wyniku przeprowadzonej u Wnioskodawcy kontroli, stwierdził nieprawidłowości w stosunku do osób zatrudnionych na umowę o pracę oraz dyżury kontraktowe w naliczaniu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, skutkujące powstaniem zaległości w opłaceniu ww. składek.
W związku z ustaleniami kontroli Wnioskodawca zobowiązany jest do korekt deklaracji rozliczeniowych ZUS DRA i imiennych raportów rozliczeniowych za osoby, z którymi zawarł tego rodzaju umowy. Ponadto Wnioskodawca zapłaci z własnych środków zaległe składki wraz z odsetkami za okres objęty kontrolą i następne, aż do końca roku 2017, zarówno w części finansowanej przez płatnika jak i ubezpieczonego. ZUS sklasyfikował zawarte w ramach działalności umowy jako: umowy, do których stosuje się przepisy art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. ZUS stoi bowiem na stanowisku, iż jeśli osoba będąca pracownikiem SPZOZ zawarła dodatkowo z pracodawcą umowy o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne określone zgodnie z art. 26 ustawy o działalności leczniczej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (dalej zwane: „dyżury kontraktowe”), to jej wszystkie przychody również z umowy na dyżury kontraktowe stanowią podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Zatem sfinansowanie przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenie społeczne, które zgodnie z odrębnymi przepisami powinny być opłacone ze środków ubezpieczonego, jest okolicznością która powoduje powstanie u tego podatnika przychodu w rozumieniu przepisów ustawy. Osoby te uzyskały bowiem wymierną korzyść majątkową, gdyż inny podmiot, tj. Wnioskodawca, poniósł kosztem swojego majątku wydatek, który winien być sfinansowany majątkiem (dochodami) tychże osób. Przychód tych osób – w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – powstaje w dniu opłacenia przez Wnioskodawcę przedmiotowych składek.
Stąd też nie może być mowy o korygowaniu deklaracji, ani informacji podatkowych za lata poprzednie. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.
W przedstawionym stanie faktycznym przychodem będzie kwota składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne sfinansowana przez Wnioskodawcę, którą winien zapłacić pracownik.
Kwalifikacja przychodu do odpowiedniego źródła zależy od tego czy beneficjentem przychodu jest osoba, z którą w chwili opłacenia składek łączył z Wnioskodawcą stosunek prawny czy też nie.
Z przepisu art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (…) wynika, że za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.
Lekarz (rezydent), który zawiera ze szpitalem umowę zlecenia czy inną umowę o świadczenie usług jest traktowany przez prawo jak pracownik szpitala. Dzieje się tak dlatego, że w myśl art. 22 Kodeksu pracy, stosunek pracy nawiązywany jest nie tylko na podstawie umowy o pracę, ale też każdej innej, jeżeli zatrudnienie spełnia warunki wymienione w § 1 tego przepisu, czyli polega na zobowiązaniu do wykonywania określonego rodzaju pracy na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę.
W takich sytuacjach lekarze (rezydenci), bez względu na formę umowy, która łączy ich ze szpitalem, są w rozumieniu prawa pracownikami, a płatnikiem składek na ich ubezpieczenie społeczne powinien być pracodawca (szpital).
W myśl przepisu art. 18 ust. 1a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w przypadku ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło.
W sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Wnioskodawca jako pracodawca był obowiązany do odprowadzenia zaległych składek za ówczesnych pracowników, to w części, w której składki te powinny zostać sfinansowane z dochodów tych osób fizycznych, a zostaną zapłacone przez pracodawcę stanowić będą (w momencie dokonywania przedmiotowego świadczenia) przychód, który należy zakwalifikować do:
- przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w dniu powstania przychodu łączy je z Wnioskodawcą stosunek pracy, oraz
- przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli w dniu powstania przychodu, nie są pracownikami Wnioskodawcy.
Przychód ten nie mieści się w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie został od niego zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów.
Wskazać należy, że w przypadku zapłaty przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne na rzecz osób, z którymi w momencie dokonywania świadczenia łączy Wnioskodawcę stosunek pracy, zastosowanie znajdzie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca jako płatnik będzie zobowiązany obliczyć i pobrać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne na rzecz obecnych pracowników, ponieważ osoby te w momencie zapłaty zaległych składek przez Wnioskodawcę osiągną przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie będzie spoczywał na Wnioskodawcy, w razie gdy zapłata składek na ubezpieczenie społeczne nastąpi na rzecz byłych pracowników. Osoby te jak już wcześniej wskazano osiągną w momencie zapłaty zaległych składek przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w takim przypadku nie znajdzie zastosowania art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przy czym, na Wnioskodawcy – stosownie do treści art. 42a ww. ustawy – ciążył będzie obowiązek wystawienia dla tych osób informacji PIT-8C za rok, w którym dojdzie do faktycznej zapłaty przez Wnioskodawcę składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W tym miejscu zaakcentować raz jeszcze należy, że przychód ww. osób (zarówno obecnych jak i byłych pracowników) powstaje w momencie zapłaty zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w nowej wysokości przez Wnioskodawcę. Momentu tego nie zmieni zawarcie układu ratalnego. Przychód dla poszczególnych osób powstanie w dniu zapłaty zaległych składek za te osoby.
Organ nie odniósł się do prawidłowości przyjęcia proporcjonalnego rozliczenia raty w stosunku do korekty deklaracji. Kwestia ta nie była przedmiotem zadanego przez Wnioskodawcę pytania.
Odnosząc się do konieczności posiadania od osoby zatrudnionej w ramach umów na dyżury kontraktowe oświadczenia wskazać należy, że stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i pkt 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
W efekcie, z powyższego przepisu wynika, ze tylko złożenie stosownego oświadczenia przez podatnika zwalnia płatnika od konieczności pobrania zaliczki na podatek dochodowym od osób fizycznych, gdyż w takim przypadku obowiązek rozliczenia podatku obciąża podatnika osiągającego przychody z działalności gospodarczej.
Wskazać należy, że ustawodawca nie wskazał wzoru takiego oświadczenia. Z opisu stanu faktycznego wynika, że w zawieranych umowach zawarte jest oświadczenie, że przychody uzyskane z tytułu prowadzenia usług określonych zawartą umową będą rozliczane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i mieszczą się w jej zakresie. W związku z powyższym nie jest konieczne posiadanie od osoby zatrudnionej w ramach umów na dyżury kontraktowe odrębnego oświadczenia.
Reasumując:
- na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek dokonania korekt deklaracji PIT-4R wystawianych za lata 2013-2017,
- kwota składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w części, którą opłaci Wnioskodawca w 2018 r. za lata 2013-2017, a do której sfinansowania były zobowiązane osoby, z którymi wnioskodawca zawarł umowy na dyżury kontraktowe, stanowi ich przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
- przychód ten, należy zakwalifikować odpowiedniego źródła przychodów zależnego od rodzaju stosunku umownego łączącego strony umowy w momencie zapłaty zaległych składek:
- przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w dniu powstania przychodu łączy je z Wnioskodawcą stosunek pracy, oraz
- przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli w dniu powstania przychodu, nie są pracownikami Wnioskodawcy,
- przychód dla poszczególnych osób powstanie w momencie zapłaty zaległych składek za te osoby,
- Wnioskodawca nie musi posiadać odrębnych oświadczeń, o których mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z uwagi na to, że w treści zawieranych umów podatnik oświadcza, że przychody uzyskane z tytułu prowadzenia usług określonych zawartą umową będą rozliczane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i mieszczą się w jej zakresie. (…)”.
Jak prawidłowo zastosować zwolnienie podatkowe wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT?
Data wydania interpretacji: 12-06-2018
Sygnatura: 0113-KDIPT2-3.4011.171.2018.2.GG
„(…) zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koresponduje z przepisami innymi niż przepisy prawa podatkowego; w tym przypadku będą to przepisy ustawy Kodeks pracy.
Podnoszenie kwalifikacji zawodowych w rozumieniu Kodeksu pracy oznacza zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Takie rozumienie podnoszenia kwalifikacji zawodowych współgra z innymi przepisami Kodeksu pracy, zgodnie z którymi kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku są ustalane w przepisach wewnątrzzakładowych (np. w układzie zbiorowym pracy) lub w przepisach szczególnych. Przepisy te wskazują zatem, jakich kwalifikacji pracodawca może oczekiwać od pracowników przy wykonywaniu pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku.
Zatem, przepisy Kodeksu pracy dotyczą przede wszystkim podnoszenia kwalifikacji zawodowych w ramach pracy aktualnie wykonywanej przez pracownika, ale również będą mogły mieć zastosowanie w przypadku, gdy planowany jest awans pracownika lub też pracodawca zamierza zaproponować mu inne warunki pracy, np. pracę na innym stanowisku, ze względu na zmianę profilu działalności firmy (patrz pismo Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej – Lex 37833).
Wobec powyższego stwierdzić należy, że przychód pracownika w postaci otrzymanego od pracodawcy świadczenia na sfinansowanie studiów stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednakże – po myśli art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy – przedmiotowe świadczenie przyznane przez Wnioskodawcę w trakcie obowiązywania umowy o pracę, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.
Reasumując, Spółka jako płatnik podatku dochodowego zastosowała prawidłowo zwolnienie od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych tylko w okresie od dnia 12 września 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r., tj. w trakcie obowiązywania umowy o pracę.
Tym samym, z tytułu wypłaty ww. świadczenia, nie była zobowiązana do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. (…)”.
Jakie są skutki podatkowe gwarantowania zatrudnionym diety i noclegów powyżej limitów przewidzianych dla „budżetówki”?
Data wydania interpretacji: 11-06-2018
Sygnatura: 0114-KDIP3-3.4011.87.2018.3.IM
„(…) zwrot kosztów noclegu oraz wypłata należności z tytułu diety pracownikom za czas podróży służbowej co do zasady stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten jednak w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości limitu określonego w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej i na zasadach określonych w tym rozporządzeniu, a na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłacenia jej na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego. Ewentualna nadwyżka zwracanych świadczeń – ponad limit określony w przedmiotowym akcie prawnym – spowoduje opodatkowanie wynikłych nadwyżek podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w takiej sytuacji na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego odpowiedniej zaliczki na podatek dochodowy. Natomiast, jeżeli Wnioskodawca wyrazi zgodę na zwrot kosztów noclegu, stwierdzonych rachunkiem/fakturą w wysokości przekraczającej limity, o których mowa w ww. rozporządzeniu o podróżach służbowych, uznając taki przypadek jako uzasadniony, to wówczas otrzymany przez pracownika zwrot kosztów noclegu (potwierdzony rachunkiem/fakturą) w wysokości przekraczającej limity określone w ww. rozporządzeniu będzie wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji z tytułu dokonania ww. świadczenia związanego z finansowaniem noclegu na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika. (…)”.
Czy z wyłączenia z podstawy podatku korzystają należności za podróże służbowe odbywane w ramach zagranicznego oddelegowania?
Data wydania interpretacji: 11-06-2018
Sygnatura: 0115-KDIT2-1.4011.88.2018.1.AS
„(…) na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:
- podróży służbowej pracownika,
- podróży osoby niebędącej pracownikiem
– do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Podstawowym warunkiem zwolnienia z opodatkowania ww. świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niewątpliwie odbycie przez pracownika podróży służbowej.
(…) Przedmiotowe zwolnienie od podatku obejmuje diety i inne należności otrzymane przez pracowników, do wysokości określonej w odrębnych przepisach.
Według polskiego porządku prawnego przepisami tymi jest w szczególności akt wykonawczy wydany na podstawie art. 775 § 2 ustawy Kodeks pracy, tj. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (…).
Należy mieć jednak na uwadze, że ww. rozporządzenie określa wysokość diet i innych należności za czas krajowej podróży służbowej odbywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zagranicznej podróży służbowej odbywanej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (np. z Polski do Holandii). Tym samym, nie ma zastosowania do krajowej podróży służbowej odbywanej na terytorium kraju delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska, jak również do zagranicznej podróży służbowej odbywanej poza krajem delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska (np. z Holandii do Polski).
W przypadku podróży służbowych odbywanych na terytorium kraju delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska (podróż krajowa), bądź też poza krajem delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska (podróż zagraniczna), są wewnętrzne przepisy obowiązujące w kraju delegowania (w tym przypadku w Holandii) określające w drodze ustawy lub rozporządzenia właściwego ministra wysokość diet i zwrot kosztów z tytułu podróży służbowych przysługujące pracownikom.
W tej sytuacji uznać należy, że do diet oraz zwrotu kosztów z tytułu podróży służbowych z Holandii do Polski (zwrot kosztów przejazdów i noclegów) oraz kosztu prywatnej opieki medycznej nie ma zastosowania rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (…).
Zatem wypłacane przez Wnioskodawcę diety oraz koszty w związku z odbywaniem przez pracownika podróży zagranicznej, a także sfinansowana prywatna opieka medyczna na podstawie przepisów prawa polskiego będzie skutkować powstaniem po stronie pracownika przychodu z nieodpłatnych świadczeń, który należy zakwalifikować do przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyżej wymieniony przychód nie podlega zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 16 cytowanej ustawy. Od powyższych świadczeń Spółka jako płatnik jest obowiązana do naliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. (…)
Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że (…):
W związku z wypłatą przez Wnioskodawcę świadczeń w związku z realizacją podróży służbowych do Polski oraz wynagrodzenia za pracę wykonywaną w Polsce pracownikowi mającemu miejsce zamieszkania w Holandii, Wnioskodawca będzie pełnił rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, Spółka będzie zobowiązana do obliczenia, poboru oraz odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy do właściwego urzędu skarbowego w odniesieniu do wynagrodzenia za pracę w Polsce oraz świadczeń z tytułu podróży służbowej. Do świadczeń z tytułu podróży służbowych z Holandii do Polski, tj. diety, zwrot kosztów przejazdów i noclegów, a także sfinansowanie prywatnej opieki medycznej nie ma zastosowania rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (…). Zatem świadczenia wypłacone, sfinansowane na podstawie ww. rozporządzenia nie podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy będzie ciążył również obowiązek informacyjny, tj. wystawienia informacji PIT-11, w której wykaże wynagrodzenie wraz z innymi świadczeniami z tytułu podróży służbowej oraz pobraną od tych świadczeń zaliczkę na podatek dochodowy. (…)”.
Czy naliczać podatek od zapewnianych pracownikom posiłków w formie otwartego bufetu dostępnego dla wszystkich zatrudnionych?
Data wydania interpretacji: 05-06-2018
Sygnatura: 0115-KDIT2-2.4011.131.2018.2.MM
„(…) aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód podatkowy, powinna być to korzyść przypisana konkretnej osobie (indywidualnemu pracownikowi), w ustalonej dla niej indywidualnie wysokości. Tym samym, nie można mówić o przychodzie podatkowym, w sytuacji gdy przypisana wartość świadczenia byłaby jedynie wartością statystyczną (ustaloną np. przez podzielenie kosztów zakupu artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych przez całkowitą liczbę pracowników), a nie odzwierciedlałyby rzeczywistej korzyści odniesionej przez daną osobę.
Zatem zapewnienie przez Wnioskodawczynię nieodpłatnych posiłków w formie otwartego bufetu dostępnego dla wszystkich pracowników, w sytuacji gdy nie ma możliwości ustalenia wartości świadczenia otrzymanego przez konkretnego pracownika nie stanowi dla pracownika przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji Wnioskodawczyni jako płatnik, dla celów obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych pracowników, nie będzie zobowiązana do doliczenia wartości posiłków do ich przychodów. (…)”.
Czy do wynagrodzenia za sporządzanie dokumentacji technicznej programu komputerowego można stosować koszty 50 proc.?
Data wydania interpretacji: 01-06-2018
Sygnatura: 0115-KDIT2-1.4011.82.2018.2.MK
Pracownicy tworzący i wdrażający oprogramowanie, a także biorący udział w jego modyfikowaniu, tworzący dokumentację techniczną i projektową związaną z tym oprogramowaniem, którzy tworzą różne nowe, oryginalne i indywidualne utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, mogą być obejmowani kosztami uzyskania przychodu w wysokości 50%.
Szerzej o ww. interpretacji pisaliśmy w tekście: Dokumentacja techniczna programu komputerowego a koszty 50 proc.
